Solunum yetersizliği Akciğerlerin istirahatte gaz değişimini
gerektiği kadar yapamaması. Solunum yetersizliği, solunumun güçlükle ve
nefes darlığı ile yapıldığını gösterir. Solunum yetersizliğinde olan
hastada bütün gayretine rağmen, daha iyi bir solunum yapılamaz ve kişi
hava açlığı duyar. Nefes darlığının teşhisi şahsi değişiklikler
gösterdiğinden ve abartılmış bir his de olabileceğinden bunu, kandaki
gaz basınçlarıyla tayin etmek en emin yoldur. Bunun için kullanılan iki
kan gazı değeri vardır; bunlar, atardamarlardaki oksijen basıncıyla yine
atardamarların karbondioksit basıncıdır. Solunum yetersizliğinin
başlangıcında kanda oksijen basıncı azalmıştır. Hastalık ilerleyince
karbondioksit basıncı da normalin üst sınırı olan 45 milimetre civayı
aşar.
Genel olarak solunum yetersizliğine sebep olan akciğer hastalıkları
iki gruptur: Birinci grup Obstinktif (yani akciğerlere hava taşıyan
sistem gırtlak, trakea, bronş ve bronşcukların dış baskı veya spasm
iltihap dolayısıyla tıkanmasına bağlı) akciğer hastalıkları(astım, akut
veya kronik bronşit, solunum yollarına yabancı cisim kaçması, solunum
yollarına baskı veya içten tıkanma yapan urlar gibi) İkinci grup ise
Restriktif (yani akciğerlerin ana dokusunu tahrip eden hastalıklara
bağlı olarak, vücuda hava girse bile akciğerlerin bunu vücuda
kazandıramaması, yani akciğerlerdeki doku kaybına bağlı) akciğer
hastalıkları (verem, yaygın akciğer kanseri, Sorkoida pnomokonioz gibi).
Solunum yetersizlikleri akut (ani gelişen) ve müzmin olabilir.